Środowiskowy Dom Samopomocy MOZAIKA

Igły pamięci

Notatki z dzieciństwa

„Igła” to element/narzędzie, które połączyło dwie artystyczne wyprawy Uczestniczek Klubu Samopomocy „Galeria”.
Pierwsza z nich to przekrojowa prezentacja prac Marzanny Morozewicz opatrzona czytelnym tytułem „Obrazy 2.0”.
Autorka sięgnęła odważnie do początków swojej działalności artystycznej. Tak jakby chciała nam pokazać swoje „stare zdjęcia”. Szybko przedstawia się nam i zamienia pędzel właśnie na igłę. Dodatkowo odwraca też płótno. I to dosłownie. Skupia się na rytmie, samym procesie, powtarzalności gestu; jego zapisu przy pomocy kordonka/muliny. Z wyszywanego obrazu bardzo często dochodzi do rzeźby. Ta ekspozycja szybko nas uspokaja i uczy od nowa procesu odczytywania. Czytania nieskończoności.

Cztery "obrazy" Marzanny Morozewicz

Druga podróż/opowieść to Urszula Pieregończuk i jej „Czas opowieści”. Tu także głównym środkiem zapisu jest „igła”. Ale taka bardziej współczesna i wypełniona już tuszem. Do tatuowania. To przestrzeń wypełniona postaciami w skali 1:1 i przedmiotami z osobistego otoczenia autorki, wzorowymi cytatami z posadzek świątyń… . To właśnie te postacie/fragmenty ciał stają się nośnikami/notatnikami wypełnionymi rysunkami i słowami; książkami a właściwie bardziej komiksami, których nigdy nie da się do końca tak samo obejrzeć.

"Czas na opowieści"

 

Tutaj piszemy: dziękujemy.

Historia w naturze. Natura w historii. Spacer po Muzeum Wsi Lubelskiej

Korzystając z okazji dnia bezpłatnego wejścia do Muzeum Wsi Lubelskiej, Uczestnicy z Oddziału numer 1 w dniu 30.06 zwarci i gotowi pieszo udali się do wspomnianego urokliwego miejsca na mapie turystycznych atrakcji Lublina.
Wyposażeni w mapę dzielnie wędrowaliśmy po prostych, w górę i poniżej, krętych, czasem wyboistych ścieżkach skansenu.

Z mapą w rękach - lekcja czytania z mapy zaliczona!

Sielski klimat tego miejsca zachęcał do zatrzymania się, refleksji, rozmów o dawnych czasach i ówczesnym życiu ludzi. Tutaj czas płynie jakby inaczej.

Odpoczynek i ploteczki z ławeczki też przewidziane w planie wycieczki.

Dużą atrakcją turystyczną cieszyli się zwierzęcy przedstawiciele skansenu, zwłaszcza czteronożni.

Można też było spotkać wyjątkowego, okazałego dzika.

Kto dzika w skansenie spotyka, niech łagodnie go dotyka.

Równie imponująca jest roślinność w Muzeum. Kolorami, zapachami, wyglądem uspakaja, nastraja pozytywnie, przekazuje energię.

"Degustacja" zapachu kwiatów, promieni słońca, cieni.

Wycieczka do Muzeum Wsi Lubelskiej to wspaniała alternatywa zajęć „terenowych”, pożądana forma aktywności i terapii. Konotuje pozytywne wartości, doskonały trening spędzania czasu wolnego, współpracy, wyrażania potrzeb, wrażliwości, czasem pokonywania rozmaitych przeszkód. Polecamy i zachęcamy!

Dziękujemy sobie. Dziękujemy Muzeum Wsi Lubelskiej. Do zobaczenia.

Deszcz z opadami lata

Kwiaty malowane trzy razy cztery

27 czerwca Uczestnicy Środowiskowego Domu Samopomocy przy ulicy Nałkowskich, czyli Oddziału numer 2, postanowili z niewielką nieśmiałością przywitać porę roku o tym samym numerze (tę na literę L).
Razem z zaproszonymi Pacjentami Oddziału Rehabilitacyjnego III i Oddziału Psychiatrycznego Dziennego Szpitala Neuropsychiatrycznego w Lublinie oraz reprezentacją Klubu Samopomocy „Przystań” zdecydowanie przystąpiliśmy do czynności piknikowych.
W efekcie wspólnych działań powstało wiele form kwiatowych o indywidualnym zabarwieniu.

Kwiaty wycinane

Dzielnie towarzyszył nam też bigos i kiełbaski pieczone nowatorską metodą mokrego grilla z trzymaną parasolką.

Grill wodny

I jeszcze muzyka.

Do zobaczenia...

Dziękujemy bardzo za obecność i jeszcze raz życzymy dobrego letniego czasu.

Powrót do Ogrodu Botanicznego UMCS
W czerwcowe popołudnie Uczestnicy Klubu Samopomocy „Przystań” kolejny raz wybrali się do Ogrodu Botanicznego UMCS.

Dorodne róże o niezwykłej nazwie „Lublin” rosnące przed Dworkiem Kościuszków

Spacerując alejkami pośród licznych, mniej lub bardziej znanych nam gatunków roślin i drzew, odwiedziliśmy urokliwe zakątki tego niezwykłego miejsca.

Skalniakowe ścieżki

Wodne klimaty

Popołudnie przeżyte z dala od zgiełku miasta było czasem przyjemnego relaksu i aktywnego wypoczynku połączonego z edukacją przyrodniczą.

Nowi „mieszkańcy” Ogrodu Botanicznego

Szumy w uszach

(ośmiokątny) kącik naszych wspomnień

Tradycyjnie powyższe określenie nie powinno kojarzyć się z niczym przyjemnym.
Jednak dla Uczestników Oddziału numer 2 oraz Klubu Samopomocy „Przystań” to hasło wywołujące uśmiech i aktywujące szereg pozytywnych wspomnień.
No właśnie.
To właśnie te wspomnienia oraz zdjęcia przygotowane przez Panią Monikę (oraz szum morza) poprowadziły nas przez spotkanie opowiadające o pobycie grupy Uczestników w Rowach nad Morzem Bałtyckim.
Westchnieniom, śmiechom (i oczywiście szumom) nie było końca.

Bardzo dziękujemy.

W poszukiwaniu nowych harmonii

"Missa Latina" Bobbiego Fischera

To piątkowy wieczór i Uczestnicy Oddziału numer 2 oraz Klubu Samopomocy „Przystań” w Filharmonii Lubelskiej.
Tym razem nasz „dźwiękowy dworzec” nosił nazwę „XII Międzynarodowego Festiwalu Akordeonowego. Lubelskie Spotkania Akordeonowe”.
Tego dnia odwiedziliśmy trzy stacje: Świder, Piazzolla i Fischer.
Po torach emocji i wyobraźni prowadził nas przede wszystkim wspomniany już akordeon. A razem z nim orkiestra smyczkowa, chór mieszany, zespół instrumentalny, sopran, orkiestra.
To proste skojarzenie z podróżą pociągiem i ciągle zmieniającym się widokiem za oknem. Tym razem dźwiękowy krajobraz prowadził nas przez zamglone szczyty gór i głośne przedmieścia Buenos Aires. A już po chwili wchodziliśmy do kamiennego wnętrza kościoła, w którym słyszeliśmy chór mieszający się z wpadającymi przez uchylone okna z witrażami odgłosami jazzującego zespołu.
O tak.
Trzeba też wspomnieć o głównej bohaterce naszej podróży – akordeonistce Elwirze Śliwkiewicz-Cisak, która mistrzowsko towarzyszyła nam w drugiej i trzeciej części koncertu.

Dziękujemy.

Akordeonistka Elwira Śliwkiewicz-Cisak z towarzyszeniem orkiestry podczas wykonania "Aconcagua" Astora Piazzolli

„Lublin – Lublinowi” 2025

W piątek 20 czerwca Uczestnicy Klubu Samopomocy „Przystań” wzięli udział w niezwykłym wydarzeniu kulturalnym jakim był pierwszy z cyklu koncertów podsumowujących sezon artystyczny 2024/2025 Zespołu Pieśni i Tańca „Lublin” im. Wandy Kaniorowej. Na scenie Muszli Koncertowej im. Romualda Lipko znajdującej się w uroczym otoczeniu Ogrodu Saskiego mogliśmy obejrzeć wspaniałe występy sześciu grup tanecznych przy dźwiękach muzyki kapeli ludowej. Bardzo młodzi i nieco starsi artyści, ubrani w piękne, barwne stroje zaprezentowali swoje umiejętności taneczne, wokalne i muzyczne. Spotkanie z tradycją i folklorem dostarczyło nam pozytywnych emocji i wspaniałych wrażeń.

Taneczne kadry z występów folklorystycznych

Pomiędzy wiosną a latem
Nadeszło kalendarzowe lato, a wraz z nim znacznie cieplejsze spojrzenie na otaczający świat. Jasne promienie słońca budzą zmysły, wyostrzają percepcję. Kwitnie także twórczość artystyczna Uczestników Oddziału numer 1 – wokalna, taneczna, jak również literacka:

Tekst Honorata Sz., Uczestniczka z Oddziału numer 1

Tekst „kreował” i „ewaluował” niemały okres czasu, podczas zajęć biblioterapii, treningu komunikacji, treningu twórczości. Tak pracujemy na co dzień ćwicząc cierpliwość, staranność, odwagę tworzenia i stawiając pytania.

Złotooki we własnej osobie

źródła zdjęć:

źródła zdjęć:

źródła zdjęć:

Biesiada nad Wisłą – powitanie lata
18 czerwca Uczestnicy z Oddziału numer 1 wzięli udział w imprezie kulturalno – edukacyjnej „Biesiada nad Wisłą – powitanie lata”. Spotkanie odbyło się na Bulwarze nad Wisłą w Jakubowicach w gminie Annopol. Organizatorem było Stowarzyszenie „Spełnić marzenia” we współpracy ze Środowiskowym Domem Samopomocy w Annopolu. W programie imprezy oprócz występów wokalnych były warsztaty z wyplatania wianków.
Nasi Uczestnicy zaśpiewali: „Gdybym miał gitarę” i „W zielonym gaju” porywając publiczność do wspólnego tańca, a także chętnie brali udział w warsztatach. Jak to na biesiadach bywa nikomu niczego nie zabrakło.Wszyscy wrócili szczęśliwi i zadowoleni.

Otoczenie nastrajało do zabawy

Przy naszych występach

_wszyscy dobrze się bawili

Warsztaty wyplatania wianków

Czytaj dalej

W oczekiwaniu na pociąg

Budynek Dworca Kolejowego Lublin Główny

Późnym popołudniem 11 czerwca przedstawiciele Klubu Samopomocy „Przystań” wybrali się na Dworzec Główny PKP aby powitać Uczestników Oddziału numer 2 oraz Klubu, powracających z wypoczynku nad Morzem Bałtyckim w miejscowości Rowy. Oczekując niecierpliwie na przyjazd pociągu z naszymi podróżnymi, odwiedziliśmy także znajdujący się w sąsiedztwie nowy Dworzec Autobusowy Lublin. Oba budynki choć tak różniące się architektonicznie, prezentują się bardzo okazale i ciekawie.

Budynek Dworca Metropolitalnego w Lublinie