Kulturalne rozpoczęcie wiosny

Liczne krokusy rosnące na zielonej trawie

Zwiastuny wiosny na Wzgórzu Zamkowym

Na początek wiosny Uczestnicy Klubów Samopomocy ponownie wybrali się do Muzeum Narodowego w Lublinie aby zwiedzić wystawę stałą – „Śladami Przeszłości. Najdawniejsze Dzieje Ziemi Lubelskiej”, która jest największą na Lubelszczyźnie ekspozycją archeologiczną prezentującą ponad 3100 zabytków z naszego regionu z okresu między 200 000 lat p.n.e. a 1250 rokiem n.e. Wystawę można podzielić na 3 części zgodnie z klasycznym podziałem na następujące po sobie epoki: kamienia, brązu i żelaza. Najważniejszymi prezentowanymi eksponatami są bezcenne oryginalne zabytki tj. różnego rodzaju wyroby użytkowe, narzędzia z kamienia lub brązu czy skarby wykonane ze srebra lub bursztynu.

Liczne prehistoryczne naczynia glinianePrehistoryczne gliniane naczynia i narzędzia

Narzędzia kamienne oraz naczynia ceramiczne pochodzące z różnych kultur a najstarsze powstały w okresie 5300- 4900 p.n.e.

Liczne srebrne monety arabskie z VII i VIII wieku po ChrystusieBursztynowe elementy dekoracyjne w formie korali z V wieku po Chrystusie

Prehistoryczny skarb składający się m.in. z 214 srebrnych monet arabskich (emisja od 711 do 883 r. n.e.) oraz skarb bursztynowy pochodzący z V w. n.e.

Integralnymi elementami ekspozycji są makiety obiektów architektonicznych, naturalnej wielkości rekonstrukcje domostw, cmentarzysk czy grobów. 

Makieta półziemianki z VII wieku po Chrystusie na tle czerwonej ścianyZrekonstruowany grób z z okresu 4000 lat przed Chrystusem

Makieta przedstawiająca półziemiankę z VII w. n.e. oraz zrekonstruowany grób z okresu 4000 lat p.n.e.

Uwagę przyciągały bardzo realistycznie przedstawione postacie ludzi, których cechy wyglądu zewnętrznego i ubiorów opracowano na podstawie dostępnych źródeł historycznych. 

Figura prehistorycznego myśliwego z łukiem i szałas z nakryciem ze skórFigura prehistorycznej kobiety przygotowującej posiłek nad ogniem

Figury przedstawiające ludzi z różnych epok przy wykonywaniu codziennych czynności - myśliwy i kobieta szykująca posiłek.

Warto zauważyć, że rekwizyty towarzyszące postaciom tj. elementy strojów, narzędzia, broń są wiernymi kopiami oryginalnych eksponatów prezentowanych w gablotach. Wśród licznych ciekawych zabytków pięknie prezentowały się wyroby zdobnicze. 

Prehistoryczne wyroby zdobniczne wykonane z brązuLiczne wyroby prehistoryczne wykonane z brązu

Wyroby zdobnicze wykonane z brązu

Obejrzana wystawa była zróżnicowaną, barwną i bardzo ciekawą opowieścią o pradziejach naszego regionu, która pozwoliła wyobrazić sobie jak mogło wyglądać życie w odległych epokach oraz kim byli i czym zajmowali się jego pierwsi mieszkańcy. Na prehistorycznych ścieżkach towarzyszył nam przekazując ważne informacje dr hab. Piotr Plisiecki.

TYM RAZEM BAROK

Niedzielny Poranek Muzyczny w Lubelskiej Filharmonii tym razem zachwycił nas WIELKĄ FORMĄ, w każdym zakresie.

Byli wielcy twórcy, tacy jak Jan Sebastian Bach czy Georg Friedrich Händel.

Byli wielcy soliści: klawesynista Tomasz Bielski, Agnieszka Rusińska – flet, Katarzyna Nowicka – obój.

I byli najważniejsi artyści: Orkiestra Barokowa Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I i II st. im. Karola Lipińskiego w Lublinie, pod dyrekcją Teresy Krasowskiej.

Grupa stojących osób ubrana w barokowe stroje i trzymająca w rękach instrumenty

Liczne skrzypce, liczne wiolonczele, liczne kobiety, liczne stroje i jeden Barok

Pomimo jednorodności założeń barokowej estetyki muzycznej, każdy z europejskich ośrodków muzycznych wykazuje swoje oryginalne i charakterystyczne cechy. Poznaliśmy barok francuski i niemiecki. Wysłuchaliśmy m.in.: J.B. Lully – „Marche pour la cérémonie des Turcs”, G.F. Händel – Concerto grosso F-dur nr 4, HWV 315, J.S. Bach – Koncert d-moll na klawesyn, BWV 1052, J.S. Bach – Suita h-moll, BWV 1067.

Kolejny raz spotkanie w Lubelskiej Filharmonii urzekło nas swoją formą muzyczną i estetyczną. Nie możemy się doczekać następnego Poranka!

 W kinie. W filmie. W życiu.

Zdjęcie ulotki reklamowej filmu Opiekun
Zdjęcie ulotki reklamowej filmu "Opiekun"

W śnieżne marcowe popołudnie Uczestnicy Oddziału nr 2 oraz Klubu Samopomocy „Przystań” wybrali się na seans kinowy. „Opiekun” to film o historii małżeństwa, któremu dzięki duchowej interwencji św. Józefa udaje się przetrwać poważny kryzys. Co więcej, ta ewangeliczna postać wyraźnie pokazuje, poprzez historię głównego bohatera, jak ważne jest wzięcie odpowiedzialności za te elementy naszego życia, które są wartościowe i trzeba o nie zawalczyć.

Kolorowo wyszywany szkaplerz ze świętym Józefem trzymany w palcach obydwu dłoni
Kadr z filmu "Opiekun"

 Dzień Kobiet

8 marca wszystkie panie  z Oddziału nr 3 Środowiskowego Domu Samopomocy „Mozaika” świętowały Dzień Kobiet były życzenia, kwiaty. To był dzień wyjątkowy, przede wszystkim dla pań. Większość z nich tego dnia cieszyła się niezwykle z otrzymanych kwiatów i życzeń.

Niektóre z pań zażyczyły sobie aby pięknie wyglądać więc na życzenie było malowanie paznokci.

Dzień Kobiet! Idzie wiosna są i tulipany dla naszych Pań

Pani Halinka i Pani Jasia też dostały kwiaty i tak zapozowały do zdjęcia

Dwie kobiety siedzące przy stole i malujące sobie paznokcie
Pani Ania maluje paznokcie Pani Danusi

 Spotkanie Rodzin Uczestników

W Oddziale nr 3 Środowiskowego Domu Samopomocy „Mozaika” 2 marca odbyło się kolejne spotkanie z Panią dr Agnieszką Bartoszek specjalistką pielęgniarstwa rodzinnego i geriatrycznego. Podczas spotkania dzięki uprzejmości Fundacji TZMO „Razem Zmieniamy Świat” opiekunowie uczestników mogli obejrzeć szkolenie pt. „Przyczyny zaburzeń zachowania w demencji (BPSD) oraz metody radzenia sobie z nimi”.

Spotkanie Rodzin Uczestników w Oddziale nr 3

 A może by tak wybrać się do     starożytnych Chin?

Uczestnicy Oddziału nr 2 i Klubu Samopomocy Przystań wybrali się tam w doborowym towarzystwie: Asteriksa, Obeliksa i Idefiksa!

Kolejna odsłona przygód słynnych Galów, czyli „Asteriks i Obeliks: Imperium smoka” w kinie Cinema City Lublin Plaza.

Plakat promocyjny filmu

Wszystko znane, lubiane i oczekiwane. Akcja wartka jak górski strumień. Wstawki parodystyczne. Wątek romansowy. Świetna oprawa muzyczna. Mnóstwo gagów oraz mniej lub bardziej zawoalowanych aluzji. Wibrujący jak telefon gołąb przynoszący wiadomość, czy zdobiące ulice billboardy z olejkami wyzwolonej Kleopatry…

Choć zmienili się główni aktorzy, a zwłaszcza Gerard Depardieu, nowi odtwórcy prezentują się całkiem przyzwoicie. W kwestii Obeliksa nie czuć praktycznie różnicy, jest równie niezdarny, a przy tym na swój sposób uroczy jak jego poprzednia odsłona, co chyba stanowi największe pozytywne zaskoczenie.

Scena z filmu Asteriks i Obeliks: Imperium Słońca

Twórcy polskiego dubbingu starali się trzymać kursu wyznaczonego przez poprzednie części, zwłaszcza „Misję Kleopatra”. Narratorem tej opowieści w polskiej wersji językowej jest sam Robert Makłowicz i bawi się on w tej roli doskonale. Brzmi, jakby po prostu prowadził kolejny program kulinarny lub opowiadał jedną ze swoich historii, za które kocha go rzesza Polaków, my również. Tak, to była perełka!

 Warsztaty plastyczne

W piątek 24.02.2023r. w siedzibie Oddziału nr 1, odbyły się warsztaty plastyczne dla Mam Uczestników Środowiskowego Domu Samopomocy „Mozaika” i Dziennego Ośrodka Adaptacyjnego dla Dzieci i Młodzieży z Niepełnosprawnością ZOW w Lublinie.

Spotkanie (zapoczątkowane w 2014 roku), dało możliwość poznania nowych technik plastycznych, ale przede wszystkim odpoczynku od codziennych obowiązków i poprawy humoru.

Zajęcia artystyczne prowadziła Pani Anna Stanisławczuk – wolontariusz ŚDS „Mozaika”.

Mamy prezentują swoje prace
Osiem stojących kobiet trzymających przed sobą kolorowe prace plastyczne
Mamy prezentują swoje prace
Mamy prezentują prace

 Wielkie dzieła w filharmonii

Tym razem uczestnicy Oddziału nr 1 i 2 Środowiskowego Domu Samopomocy „Mozaika” mieli przyjemność posłuchać w filharmonii lubelskiej naprawdę wielkich dzieł!

Cykl Niedzielny Poranek Muzyczny miał tytuł „Arcydzieła na bis – wielka muzyka w małych formach” i rozpoczął się najbardziej rozpoznawalnym utworem Jana Sebastiana Bacha – Toccatą i fugą d-moll, BWV 565. Tym utworem mieliśmy przyjemność pierwszy raz posłuchać organów w lubelskiej filharmonii.

Mężczyzna i kobieta siedzący tyłem do widza i grający na ogromnych organach oświetlonych na niebiesko
Organy Filharmonii Lubelskiej w akcji czyli Jan Sebastian Bach na żywo

Wrażenie robił też chór Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, który między innymi wykonał Banedictus sit Deus Wolfganga Amadeusza Mozarta, czy Magnificat, RV 610 Antonia Vivaldiego.

Liczni członkowie chóru ubrani w czarne peleryny i stojący na tle oświetlonych na niebiesko organów
"Za mundurem panny chórem" a właściwe za pelerynami i właściwie panie i panowie. Słuchamy!!!

Naprawdę były to Arcydzieła!

Czekamy na kolejny Poranek Muzyczny, do zobaczenia i usłyszenia za miesiąc!

 Serce + Pączek + Pączek = Taniec

Trzy serca z papieru wiszące na białej nitce i oświetlone na fioletowo

 

 

Tu Uczestnicy Oddziału nr 2 w ramach ATO, czyli Aktywnego Tygodnia Obfitości.

Nasyceni jeszcze walentynkowymi życzeniami oraz dżemami obudowanymi ciastem, nazywanymi potocznie pączkami, spożywanymi w tym roku obficie w okolicach 16 lutego, przystąpiliśmy dzień później do OZT, czyli Ostatkowej Zabawy Tanecznej.

Wespół w zespół z zaproszonymi Pacjentami Oddziału Dziennego Szpitala Neuropsychiatrycznego w Lublinie.

Bo jesteś Ty, bo do tanga, przez ostatni most niosąc kolońską i szlugi ale ciągle czekając kiedy tutaj ona znowu przyjdzie. A na to wszystko Clint Eastwood i Bella Ciao.

Wątki muzyczno – taneczne zostały jeszcze wzbogacone choreograficznymi elementami ciast i owoców w pracowni kulinarnej oraz przybrane kawą i herbatą (z cukrem lub bez).

Dziękujemy za wspólną energię Gościom z Oddziału Dziennego i do zobaczenia.

Dobry czas.

 Muzyka + Taniec + Przekąski =   Dobra zabawa

Po zachodzie słońca karnawał żegnali Uczestnicy Klubu Samopomocy „Przystań”, którzy już we własnym gronie ale w towarzystwie licznych przekąsek, pizzy i muzyki bawili się w równie intensywnych, tanecznych rytmach.

Zdjęcie o charakterze ilustracyjnym

IO czyli Uczestnicy Klubu Samopomocy „Galeria” w kinie

Zbliżenie oka konia - kadr z filmu IO Jerzego Skolimowskiego
Kadr z filmu IO Jerzego Skolimowskiego

IO

idzie osiołek

po wszystkim/do wszystkich/ po wszystko.

Bez omijania i pytania.

Bez omijania zapomnianych macew.

Bez drogi i w drodze

Bez zapasów, bez czapki, bez pełnej butelki, bez noża, bez ciepła, bez nazwy/bez imienia.

Bez z.

Wiezie/niesie

W głowach może nam się pojawić przez chwilę „Prosta historia” Davida Lyncha, gdzie jeden mały traktor/kosiarka wiezie jednego człowieka do jego brata/kuzyna (niedokładnie już pamiętamy stopień pokrewieństwa bohaterów)

Tutaj jest szerzej.

Osiołek niesie nas wszystkich.

Nie przewozi ani nie przeprowadza.

Niesie. Nie ssie

Nie wysysa.

Zaprasza często do niewygodnej konfrontacji przynajmniej na poziomie wzrokowym.

Jerzy Skolimowski jak już wcześniej, tak i tu, prostymi scenami doprowadza nas do nieprzyjemnego odczucia, jakby „swędzenia mózgu”, „swędzenia serca”, „niewygodnego krzesła”. Bez prądu.

 

Idzie osiołek.

idzie po śmierci, idzie przez ciepło, idzie przez śmierć, idzie przez las, idzie lub jedzie od miłości,

Do.

idzie nie na czas.

Przechodzi bez nas

Przechodzi bez nazw.

W czerwonych scenach chcemy bardziej zasnąć a prędkość ujęć z kołowrotem ma rytm serca każdego widza

wolniej

szybciej

z czasem na zatrzymanie.

Albo zegara/pulsoksymetru napędzanego cofającą się wodą do zapory.

Tamy.

Tam.

Osiołek idzie.

Bez jednego ryknięcia zadaje nam pytania.

Proste czyli najtrudniejsze.

Po co mówisz to co mówisz.

Gdzie jesteś zgubiony, gdzie odnaleziony a kiedy tylko występujesz, kiedy ostatnio szczerze kogoś przytuliłeś.

Bez jaskrawych kolorów.

Zapewnień.

Mocno.

 

Idzie osiołek

Nie oglądaj się.

Oglądaj siebie

Io

io

i o.

l

l

h

P.S. Polecamy film „IO”; koniecznie.