Igły pamięci

Notatki z dzieciństwa

„Igła” to element/narzędzie, które połączyło dwie artystyczne wyprawy Uczestniczek Klubu Samopomocy „Galeria”.
Pierwsza z nich to przekrojowa prezentacja prac Marzanny Morozewicz opatrzona czytelnym tytułem „Obrazy 2.0”.
Autorka sięgnęła odważnie do początków swojej działalności artystycznej. Tak jakby chciała nam pokazać swoje „stare zdjęcia”. Szybko przedstawia się nam i zamienia pędzel właśnie na igłę. Dodatkowo odwraca też płótno. I to dosłownie. Skupia się na rytmie, samym procesie, powtarzalności gestu; jego zapisu przy pomocy kordonka/muliny. Z wyszywanego obrazu bardzo często dochodzi do rzeźby. Ta ekspozycja szybko nas uspokaja i uczy od nowa procesu odczytywania. Czytania nieskończoności.

Cztery "obrazy" Marzanny Morozewicz

Druga podróż/opowieść to Urszula Pieregończuk i jej „Czas opowieści”. Tu także głównym środkiem zapisu jest „igła”. Ale taka bardziej współczesna i wypełniona już tuszem. Do tatuowania. To przestrzeń wypełniona postaciami w skali 1:1 i przedmiotami z osobistego otoczenia autorki, wzorowymi cytatami z posadzek świątyń… . To właśnie te postacie/fragmenty ciał stają się nośnikami/notatnikami wypełnionymi rysunkami i słowami; książkami a właściwie bardziej komiksami, których nigdy nie da się do końca tak samo obejrzeć.

"Czas na opowieści"

 

Tutaj piszemy: dziękujemy.