Pierwsze kroki z ukulele

W środę 20 listopada w ŚDS „Mozaika” Oddziale nr 1 gościliśmy muzykoterapeutę Łukasza Rzepeckiego wraz z małżonką Marysią. Nasi goście zaznajomili nas z „małą gitarą” czyli ukulele. Uczestniczy naszego ośrodka dowiedzieli się wielu ciekawych rzeczy o tym niezwykłym instrumencie. Mieli także możliwość gry na nim pod okiem naszych gości. Było przy tym dużo zabawy i radości. Bardzo chętnie spotkamy się z nimi ponownie.

Turniej BOCCIA

W dniu 20.11.219 uczestnicy ŚDS „Mozaika” Oddział nr 1 startowali w Jesiennym Turnieju Boccia organizowanym przez Ośrodek Wsparcia Osób Niepełnosprawnych „Benjamin”. Było to zwieńczenie wielogodzinnych przygotowań zawodników z naszego Ośrodka. Uczestnicy z ogromnym zaangażowaniem rywalizowali na boisku. Turniej zakończył się wieloma sukcesami po stronie naszych podopiecznych. Wśród nich na leży wymienić:

I miejsce w Kat I – Pan Patryk Barszczyk

II miejsce w Kat II – Pani Małgorzata Stempniewicz.

Wszyscy zawodnicy otrzymali pamiątkowe medale i dyplomy. Zabawa była wspaniała i przebiegała w duchu przyjacielskiej rywalizacji.

 

 

 

jaki, jaka, Kaja?

Powyższy tytuł to nie tylko gra słów i pytań – to też mini klucz do listopadowej wycieczki Uczestników Klubu Samopomocy Galeria do bieżących ekspozycji na terenie naszego miasta.

Po pierwsze jaki

i nie o pewne zwierzęta tu chodzi. Mowa o wystawie fotografii Andreasa Hürlimanna w Centrum Spotkania Kultur. Prezentacja opatrzona jest tytułem „Skały i piaski. Fotografie z siedmiu kontynentów”. Zdjęcia bardzo szybko przenoszą nas w świat/miejsca, o których mowa w tytule. Jest bardzo konkretnie, rytmicznie i potężnie.

Po drugie jaka

to również Centrum Spotkania Kultur i wystawa pod tytułem „Społeczeństwo” prezentująca przykłady projektów i architektury po 1956, które miały wpływ na kształt obecnego/współczesnego Lublina. Czasem trudno uwierzyć że nasz „szare” bloki, place zabaw z ”rakietą” mają już swoją historię tak jak starożytne budowle. Tylko trochę krótszą.

Dużo zdjęć.

Po trzecie Kaja?

to już Galeria Gardzienice i ekspozycja opatrzona wieloznacznym tytułem „Ryszard Kaja. Teatralny Bar Świata Małopolskiego”.

Gęsty tłum prac, rysunków, szkiców, elementów scenografii i przede wszystkim plakatów z serii „Polska”, z których autor jest znany najbardziej. I rzeczywiście – jest trochę jak w barze – czasem bardzo krzykliwie, ciasno, prosto, kolorowo ale zaraz bardzo intymnie, nieśmiało i cicho.

Polecamy bardzo.

źródło i więcej prac:

www.ryszardkaja.pl/seria-plakat-polska-2/13

Polki gola!!!

We wtorkowy wieczór 12 listopada Uczestnicy Środowiskowego Domu Samopomocy „Mozaika” Oddział 2 oraz Uczestnicy Klubu Samopomocy „Przystań” wybrali się na wspólne kibicowanie Reprezentacji Polski w piłce nożnej kobiet. Mecz odbył się na stadionie Arena Lublin w ramach Eliminacji Mistrzostw Europy Kobiet. Rywalem naszej drużyny były reprezentantki Hiszpanii. Zjednoczeni we wspólnym kibicowaniu dopingowaliśmy naszą drużynę do zaciętej rywalizacji. Na trybunach sportowe emocje przeżywało z nami 7,5 tysiąca kibiców obu drużyn. Wspólne wysiłki dostarczyły nam wielu pozytywnych wrażeń i przyniosły satysfakcjonujący wynik. Mecz zakończył się remisem przez co obie drużyny mają szanse uzyskać awans na Euro Kobiet które będzie rozgrywane w 2021 roku w Anglii.

Cyrkulacje 2019 – pokaż mi to czego nie widać

W niedzielny wieczór, 27 października w Centrum Spotkania Kultur w Lublinie, liczna grupa uczestników Klubu Samopomocy „Galeria” obejrzała finał Wschodnioeuropejskiego Kokursu Etiud Nowocyrkowych.

Właściwie było wszystko: żonglerka, komedia, lina wertykalna, pojedyncze łzy, koło cyra, liczne wstrzymania oddechu, „jak to możliwe”, smutek i piękno w tym samym ułamku sekundy, śmiech…

To trochę… a właściwie bardzo tak, że w dwie godziny wzięliśmy udział w kilkunastu przeróżnych bajkach, z których nie wróciliśmy już tacy SAMI.

Dziękujemy.

 

Fotorelacja: www.dziennikwschodni.pl/co-gdzie-kiedy/imprezy/cyrkulacje-2019-w-lublinie-zobacz-najciekawsze-wystepy-artystow-nowego-cyrku-zdjecia,n,1000253599.html

 

Muzyka jest lekarstwem dla duszy…

… i tak po raz kolejny 08.11.2019 w Środowiskowym Domu Samopomocy ,,Mozaika” – Oddział nr 3 odbyła się muzykoterapia. Wspólnie śpiewaliśmy piosenki o jesieni jak również pieśni patriotyczne z okazji zbliżającego się Święta Niepodległości.

Najlepszym przyjacielem człowieka jest pies

…dlatego też w naszym ośrodku nie zabrakło naszych kochanych pupili, wszyscy czekamy z utęsknieniem na kolejne zajęcia z dogoterapii.

Oddział nr 3 Środowiskowego Domu Samopomocy „Mozaika”

 

ŚWIĘTO DYNI

Jesień to czas zbiorów owoców i warzyw. Korzystając z obfitości plonów dyni 29 października zorganizowaliśmy w Oddziale nr 1 ŚDS „Mozaika” I Święto Dyni.

W roli głównej wystąpiła oczywiście dynia, związane z nią potrawy i przysmaki,  tradycje i zabawy. Pobudzając nasza wyobraźnię wspólnie tworzyliśmy dyniowe lampiony, wazony oraz ludziki. Odgadywaliśmy zagadki i rebusy oraz rozwiązywaliśmy krzyżówki o tematyce naszej bohaterki dyni. Na koniec spotkanie smakowaliśmy różne potrawy dyniowe: zupę, ciasto i dżemy. Od października 2019r. tradycyjnie chcemy spotykać się wspólnie na Święcie Dyni. więc do zobaczenia za ROK.

 

 

„AAC-owy Przyjaciel” 2019

W czwartek, 24 października, odbyła się 6. Edycja koncertu „AAC-owy Przyjaciel” organizowanego z okazji obchodów Międzynarodowego Miesiąca Świadomości AAC „Komunikacja bez barier” jakim jest październik przez Polskie Stowarzyszenie na rzecz Osób
z Niepełnosprawnością Intelektualne Koło w Lublinie. Na scenie wystąpiły dzieci i młodzież z różnymi niepełnosprawnościami,
|a wszystkiemu towarzyszyła wystawa sprzętu i pomocy wykorzystywanych w AAC, czyli w komunikacji wspomagającej
i alternatywnej, której używamy, gdy nie możemy mówić.

Nasza prezentacja nawiązywała do wiersza Jana Brzechwy „Tańcowała igła z nitką”. Wystąpili: Karolina Kalinowska, Agnieszka Sałęga razem z opiekunami: Moniką Kidaj, Tomaszem Mazurem
i Andrzejem Franczukiem z oddz. nr 1. Występ wszystkim bardzo się podobał.

 

Cisza w Troi

Klub Samopomocy „Galeria” w plenerze. 10 października, wieczorową porą, trochę zimno. Ale to nic. Trochę smutno. Ale to też nic. Byliśmy widzami. Nieobojętnymi. Bo trudno być obojętnym wobec takiego przedstawienia.

Spektakl „Cisza w Troi” Teatru Biuro Podróży wbijał mocno w fotel pomimo, że staliśmy na dworze. Pozwalał a właściwie kazał zapomnieć przynajmniej na chwilę o wszystkim, by być bardzo „tu i teraz”.

Dobry teatr męczy. Odzwyczaja. Szczypie.

Spektakl otwierał szum sprzężenia. Hałas. Na ułamek sekundy odrywa nas od siebie samych. Widzów, przechodzących. Odwraca nam głowy. Boli.

Autobus dom

Autobus do Izraela z darmowym noclegiem w Palestynie

Autobus szkoła

Autobus do Kuwejtu

Get to Getto

Autobus we mgle

Autobus na Golgotę

Autobus przez Srebrenicę do Aleppo

Woda>obmycie>>zacieranie śladów>>>wymazywanie

W ostatniej scenie pan sprzątający z wężem obmywa cały plac. Miesza strumieniem kwiaty, czerwoną farbę i papierowe łódki wysyłane przez uchodźcówaktorów. Ze strug wody buduje czerwoną pajęczynę, siatkę żył, którymi tłoczy, wytłacza z placu ślady świadectwa wydarzeń sprzed minuty. Wytłacza je z nas. Rozmywa. Uniewyraźnia.

Polecamy mimo bólu.

Skip to content