Dogoterapia

Szczenięta z mamą Fatimą

W Środowiskowym Domu Samopomocy ,,MOZAIKA” w oddziale nr 3 po raz kolejny gościliśmy naszych czworonożnych przyjaciół Fatimę oraz  prześliczne szczeniaki. Radości ze spotkania nie było końca.

Dziękujemy serdecznie Pani Iwonie za możliwość poznania najmłodszych psich terapeutów.

Na zdjęciu widzimy Panią Krystynę , która chętnie uczestniczy w zajęciach dogoterapii . Zajęcia te sprawiają jej wiele radości …..

 

Pani Katarzyna była jak widać na zdjęciu bardzo szczęśliwa ze spotkania . Uśmiech nie schodził jej z ust...

Popołudnie w dawnej wsi lubelskiej

Zdjęcie przedstawia zabytkowy młyn wiatrowy (wiatrak) otoczony zielenią drzew i rosnącym zbożem.

Ostatnie czerwcowe, upalne popołudnie Uczestnicy Klubów Samopomocy spędzili zwiedzając Muzeum Wsi Lubelskiej. Dzięki uprzejmości i ogromnej wiedzy naszego wolontariusza Pana Piotra Plisieckiego, który zechciał podzielić się swoją pasją i stał się naszym przewodnikiem po historii, mogliśmy poznać liczne ciekawostki związane z dawnym życiem i architekturą. Malowniczo usytuowany skansen to bogactwo eksponatów związanych z codziennym życiem i pracą na wsi w minionych wiekach. Uprawy warzyw, ziół i zbóż oraz obecność zwierząt gospodarskich ożywiały zabytkowe otoczenie. Zrekonstruowane domy i zagrody nie były dla nas wyłącznie cennymi zabytkami lecz sprawiały wrażenie jakby wciąż toczyło się w nich codzienne życie. Zwiedzając i słuchając mogliśmy uruchomić wyobraźnię i myślami przenieść się na dawne lubelskie wsie. Ze względu na rozległy obszar oraz różnorodność i wielość ekspozycji z wielką radością wybierzemy się na dalsze zwiedzanie jesienią.

Na zdjęciu znajduje się wysoka drewniana kapliczka Chrystusa Frasobliwego usytuowana wśród drzew a u jej podstawy ustawione są kolorowe kwiaty.

Zdjęcie przedstawia nadwiślańskie drewniane zabudowania usytuowane w pobliżu rozlewiska do których prowadzi drewniany mostek a na pierwszym planie znajdują się uprawy dorodnych ziół kwitnących na żółto i niebiesko.

Fotografia ukazuje zabytkowe drewniane zagrody i domy w otoczeniu kwiatów oraz ziół w kolorze żółtym i niebieskim a przed jednym z budynków o bielonych ścianach można zauważyć studnię tzw. żuraw.

 

Rozstrzygnięcie konkursu ogłoszonego przez Dyrektora Środowiskowego Domu Samopomocy „Mozaika”

„Najlepiej zorganizowana pracownia / pokój specjalisty / sala terapeutyczna”

W konkursie wzięły udział wszystkie Oddziały i Kluby Środowiskowego Domu Samopomocy „Mozaika”. Zgłoszono ogółem 13 pomieszczeń.

W dniach 16.06 i 23.06 komisja konkursowa odwiedziła zgłoszone pracownie, pokoje specjalistów oraz sale terapeutyczne i dokonała oceny wg wcześniej ustalonych, znanych kryteriów.

W wyniku głosowania wyróżniono nagrodami 4 pomieszczenia:

I miejsce – SALA TERAPII INTEGRACYJNEJ SENSORYCZNEJ (Oddział nr 1)

II miejsce – POKÓJ – LOGOPEDA (Oddział nr 1)

II miejsce – MESA MOZAIKOWA (Oddział nr 1)

III miejsce – SALA REHABILITACYJNA (Oddział nr 3)

Uroczyste wręczenie symbolicznych nagród odbędzie się dnia 1 lipca 2021 w siedzibie Środowiskowego Domu Samopomocy „Mozaika” na ul. Zbożowej 22 A w Lublinie, a na stronie internetowej zostanie zamieszczona wirtualna wystawa zdjęć prezentujących nagrodzone pomieszczenia.

Zwycięzcom serdecznie gratulujemy a wszystkim dziękujemy za udział i zaangażowanie.

                                                         Przewodnicząca komisji konkursowej

Dyrektor ŚDS „Mozaika” – Sylwia Góźdź

Program lubelskich obchodów III Kongresu Zdrowia Psychicznego

Reprezentacja pracowników i  Uczestników Oddziału nr 2, Klubu Samopomocy „Galeria” oraz Klubu Samopomocy „Przystań”  wzięła udział w lubelskich obchodach III Kongresu Zdrowia Psychicznego.

 

mgr Zygmunt Marek Miszczak oraz dr Artur Kochański - organizatorzy oraz prelegenci lubelskich obchodów III Kongresu Zdrowia Psychicznego

 

"żółta wstążka" - symbol solidarności z osobami chorującymi psychicznie

 

 

 

Wycieczka Uczestników Oddziału nr 2 ŚDS „Mozaika” do Ogrodu Botanicznego w Lublinie

Kwitnące kwiaty piwonii

Uczestnicy Oddziału nr 2 ŚDS „Mozaika” przy ul. Nałkowskich 78 w ramach wyjazdu do Ogrodu Botanicznego mogli podziwiać piękno otaczającej przyrody, poznać ciekawe odmiany drzew i kwiatów, szczególnym zainteresowaniem cieszyła się bogata kolekcja piwonii. Polecamy.

Rabata z bratkami i irysami

Upały Nam niestraszne…

Uczestnicy Oddziału nr 2 ŚDS "Mozaika" leżą na materacach na łonie natury w ramach zajęć relaksacyjnych

Na dworze upał, 34 stopnie w cieniu, nie ma sił na żadną aktywność… Uczestnicy Oddziału nr 2 ŚDS „Mozaika” ul. Nałkowskich 78 znaleźli rozwiązanie: relaks przy muzyce na łonie natury.

Przystań w Ogrodzie                   Galeria w Botanicznym

Zdjęcie prezentuje wielobarwną rabatkę z licznymi kwiatami w różnych odcieniach koloru różowego i niebieskiego otoczoną krzewami iglastymi

Uczestnicy Kluby Samopomocy Galeria i Klubu Samopomocy Przystań wybrali się wspólnie na relaksujący spacer do Ogrodu Botanicznego UMCS. W upalny dzień miło było spędzić popołudnie w otoczeniu bujnej i świeżej bo wciąż wiosennej zieleni drzew i krzewów oraz kolorowych i pachnących kwiatów. Przechadzając się po licznych alejkach oraz zaułkach Ogrodu szukaliśmy ochłody przy urokliwych stawach i odpoczywaliśmy na ławeczkach. Osoby szczególnie zainteresowane botaniką mogły poszerzyć swoją wiedzę poznając ciekawe okazy roślin z opisami gatunków umieszczonymi na tabliczkach. Wspólny spacer w bezpośrednim kontakcie z przyrodą dostarczył przyjemnych wrażeń, był odpoczynkiem od zgiełku miasta oraz okazją do spotkania. Uczestnicy wyrazili chęć ponownego odwiedzenia Ogrodu o innej porze roku.

 

Na zdjęciu znajduje się kamienista dróżka pośród zieleni skalniakowych roślin oraz przepływający w jej sąsiedztwie strumyk. Sceneria przypomina fragment naturalnego górskiego szlaku.

Fotografia przedstawia widok na urokliwy staw z drewnianą kładką otoczony bujną zielenią oraz alejką spacerową.

Z cyklu „Poznajemy na nowo”

Uczestnicy Środowiskowego Domu Samopomocy „Mozaika” Oddział nr 2 przy ul. Nałkowskich 78 w ramach kolejnej wycieczki rekreacyjnej odkrywali piękno Zalewu Zemborzyckiego, który jest częścią Naszego miasta od 1974 roku. Nad Zalewem przy ładnej pogodzie można zobaczyć żeglarzy, którzy doskonalą swoje umiejętności na akwenie, dodatkowo nieodzownym elementem są również wędkarze, którzy swojej pasji oddają się niezależnie od pory roku. Uczestnicy Środowiskowego Domu Samopomocy „Mozaika” Oddział 2 uroki Zalewu Zemborzyckiego podziwiali spacerując wzdłuż jego brzegu.

Zdjęcie przedstawia Uczestników Środowiskowego Domu Samopomocy „Mozaika” Oddział 2 podziwiających Zalew Zemborzycki z jego linii brzegowej.

Widok akwenu z przybrzeżną plażą oraz molo wybiegającym w głąb lustra wody.

Fotografia na pierwszym planie przedstawia wyciąg do nart wodnych a wprawione oko dostrzeże w oddali płynącą żaglówkę.

Do wolności dowolności

zdjęcie fragmentu fotografii Chrisa Niedenthala wykonanej podczas Strajku Kobiet

To wystawa, która zaskoczyła Uczestników Klubu Samopomocy Galeria. Zaskoczyła dosłownie i w przenośni. Zaskoczyła w bocznym korytarzu Centrum Kultury w Lublinie. W korytarzu po prawej.

Wystawa, która jest acicha. Bez czytania i opisów. Nie pozostawia żadnego widza obojętnym, nawet jeśli tylko przypadkowo tam przechodzi.

Autor zdjęć, Chris Niedenthal, brał udział w protestach, marszach, narodowych świętach. Ale nie protestował, nie maszerował, nie świętował.

Fotografował.

Wybierał – fotografował i zatrzymał w kadrze: policjantów z czerwonymi trąbkami, zagubionych kibiców 11 listopada, wkurzone kobiety, samotną dziewczynę z ogromnym misiem wracającą z protestu…

To kadry, które pewnie wielu z nas mogło zobaczyć w „faktach”, „wiadomościach” czy „polsat news”.

Niby to wszystko już znamy.

A jednak. Niedenthal utrwala po prostu nasze spojrzenia. Przywołuje nas do pamięci. Przywołuje nas do pamięci historii. W prosty, pokojowy sposób (poprzez fotografię) wywołuje w nas dobry niepokój.

 

Piękna i prosta wystawa.

Polecamy.

 

Zdjęcie fragmentu fotografii Chrisa Niedenthala pt. "Girl Power"

 

Galeria Rozdroża: Chris Niedenthal „Nasza Polska Dzisiejsza”

Galeria Biała uchyla ściany i swojego kapelusza Uczestnikom Galerii

Na zdjęciu fragment wnętrza Patio Galerii Białej z widoczną pracą Henka Vischa pt. "Noch einmal" ( Jeszcze raz)

Galeria w podróży z wyobraźni

Tym razem Galeria Biała przyjęła nas monumentalnie.

Zabrała nas do czterech równoległych Światów zbudowanych z prac artystów:

– świata samotności

– świata reklamy

– świata ludzkiego ciała w emocjach

– świata przepełnionego przedmiotami.

 

Świat numer jeden – samotność

W Patio ze szklanym sufitem mamy na ścianach tylko jedną małą grafikę z pytaniem „Co robią moje ręce”. Na środku sali, na betonowym murku druga z prac to odlew pojedynczej nogi naturalnych rozmiarów. Czekanie. Jakby sama noga przygotowywała się do skoku…

Ta cała sala, pyta trochę też widza/człowieka/samą siebie czy ktoś interesuje się losem/rolą artysty.

Piękna przestrzeń

 

Świat numer dwa – reklama

…do skoku do kolorowego basenu, którym jest sala poniżej.

Zdjęcie pracy Grupy Twożywo pt. "Zagłada"

Z sali pustki zeskakujemy do sali wypełnionej kolorami i literami ale jakby jeszcze bardziej samotnej, gdzie poszczególne prace trochę jak ćmy szukają swojego źródła (zgaszonego) światła/uwagi.

 

Świat numer trzy – ludzkie ciało w emocjach

Na zdjęciu praca Ireny Nawrot pt. "Waga"

Każdy z nas inaczej odczuwa strach.

Każdego z nas pewnie cieszy co innego.

Każdy z nas inaczej odbiera słowo bliskość.

Każdy z nas przynajmniej w jeden poniedziałek kierował się sercem.

Każdy z nas przynajmniej w dwa poniedziałki kierował się mózgiem.

Sala do cichego oglądania.

 

Sala numer cztery – nadmiar przedmiotów.koniec

Na zdjęciu fragment pracy Agaty Zwierzyńskiej pt. "Morze martwe"

Trochę jak w pudle ze starymi zabawkami. Trochę jak w pojemniku na tworzywa sztuczne. Trochę jak sal(on)a odrzuconych.

I to tutaj nagle odbywamy najdalszą i najpiękniejszą podróż ze świata plastikowych przedmiotów do świata wspomnień, wymyślanych na bieżąco dziecięcych zabaw, odcieni, darmowej radości i niczym nie ograniczonej wyobraźni.

Całość wystawy zamyka namalowane bezpośrednio na ścianie ogromne, czarnobiałe „pożegnanie”, które ze względu na kształt sklepienia sali kojarzy się z macewą.

Bardzo dziękujemy za kuratorskie oprowadzanie, opowiadanie i opiekę Pani Annie Nawrot.

 

Galeria Biała: wystawa zbiorowa „Uchylmy ściany”

(wystawa prac pochodzących z depozytu galerii, darów otrzymanych od autorów oraz prac wykonanych specjalnie na tą wystawę)