Sprzątajcie a znajdziecie
...w trakcie łowów...
Uczestnicy Oddziału numer 2 uzbrojeni w rękawiczki i worki wyruszyli na rozbudowany spacer, podczas którego udało im się przejść (czytaj: „i efektywnie posprzątać”) spory kawałek terenu. W ten sposób dołożyliśmy swoja małą „cegiełkę” do działań związanych z ograniczeniem ilości śmieci na Ziemi.
"nasze trofea" Kung Fu Panda 4 wespół w zespół z Oddziałem numer 2
Kadr z filmu "Kung Fu Panda 4"
W ramach efektywnego treningu spędzania wolnego czasu uczestnicy Oddziału numer 2 udali się na wschód w okolice pewnej Doliny. Doliny Spokoju na terenie jednego z lubelskich kin.
Dlaczego tak?
Dlatego, że kino to podróże wyobraźni.
Tym razem przez akcję prowadził nas Po w asyście szarej lisicy Zhen.
Po, który pomimo nadmiaru futra i swojej wielkości, nadal zachowywał swoją gibkość i elastyczność.
[tutaj liczne oklaski]
Kwietniowy spacer nad Zalewem Zemborzyckim
W rześkie wiosenne popołudnie Uczestnicy Klubów Samopomocy wybrali się na długi spacer nadbrzeżem Zalewu Zemborzyckiego. Wspólne wyjście było okazją do przyjemnego spędzenia czasu, swobodnych rozmów, wzmocnienia kondycji a wszystko to w scenerii budzącej się przyrody.
Spacer wśród budzącej się przyrody otaczającej Zalew Zemborzycki
Jeden z Uczestników zaprezentował swoje wieloletnie hobby jakim jest całoroczna kąpiel w zbiornikach wodnych, z największą przyjemnością praktykowana zimą (!) jak przystało na współzałożyciela i członka Lubelskiego Klubu Morsów.
Wiosenna kąpiel w Zalewie Zemborzyckim
Spokojny spacer nad Zalewem Zemborzyckim bez tłumu plażowiczów był bardzo przyjemnym relaksem w bezpośrednim kontakcie z naturą.
Spokojne nadbrzeże akwenu W poszukiwaniu wiosny
Uczestnicy Oddziału nr 2 przy ul. Nałkowskich 78 w dniu 11.04.2024 r. odwiedzili Muzeum Wsi Lubelskiej.
Bogactwo architektury i zgromadzonych eksponatów odzwierciedlających zwyczaje i obrzędy oraz codzienną pracę ludzi z minionej epoki przeniosły Nas w czasie. Urokliwe zagrody i chaty kryte strzechą pozwoliły Nam na chwilę poczuć ten niepowtarzalny klimat dawnych lat. Największe wrażenie wywarł na Nas wystrój izb, które były ozdobione ludowymi dekoracjami z bibuły.
Wnętrze chaty
Zabudowania zagrody wiejskiej
W czasie wędrówki szlakiem dawnej epoki odwiedziliśmy również cerkiew grekokatolicką z Tarnoszyna, która w dalszym ciągu pełni funkcję sakralną.
Wnętrze cerkwi grekokatolickiej
Trudno znaleźć słowa, które odzwierciedlą Nasze wrażenia oraz nie jesteśmy w stanie opisać wszystkich miejsc dlatego zachęcamy do odwiedzenia tego urokliwego miejsca. Mimo tego iż Nasza wędrówka była długa i bolały Nas nogi My kiedyś znów odbędziemy taką podróż do przeszłości.
koTY
Jak połączyć arteterapię z animaloterapią?
Jak połączyć czytanie poematu Józefa Czechowicza z naszego poprzedniego „wyjścia w miasto” z kolejnym nieplanowanym czytaniem? A to wszystko z treningiem umiejętności społecznych z zakresu spędzania czasu wolnego oraz treningiem rozwijania zainteresowań?
Uczestnicy Klubu Samopomocy „Galeria” skorzystali z nadarzającej się okazji i Sami połączyli wszystkie kropki……………. . A właściwie miejsca.
I co z tego wynikło?
Po prostu Kot.
Andrzej.
Tym razem to Warsztaty Kultury i projekcje dwóch filmów o artyście, który mimowolnie łączy wszystkich mieszkańców Lublina właśnie swoimi „kotami”. To dwa filmy połączone osobistymi mapami wspomnień Grzegorza Linkowskiego i Jarosława Koziary. Mapami z rozbudowanymi legendami, szczytami, drogami „do” i „z”, wyżynami i obniżeniami terenu. Mapami opisanymi Literami Andrzeja Kota. Alfabetem, który właściwie odczytuje się bez czytania.
A jeśli już nawet czyta, to i tak każdemu wychodzą z niego inne WYRAZy.
Wielkanocne przedstawienie przedszkolaków
W poświąteczny czwartek 4 kwietnia w naszym ŚDS odbyło się przedstawienie wielkanocne. Mali aktorzy z Zespołu Przedszkolnego nr 2 przy ul. Farbiarskiej 8 wystawili wspaniałe przedstawienie. Dziękujemy Paniom nauczycielkom i dzieciom za ogrom pracy jaki włożyli w przygotowanie tego barwnego przedstawienia! Brawa dla przedszkolaków za śliczne wykonanie!
Jak myślicie co to za taniec? Kaczuszki….. Nie… To taniec kurek wielkanocnych
Przedszkolaki w pięknych strojach śpiewają piosenki o Świętach Wielkanocnych
Nie mogło zabraknąć zdjęcia grupowego. Mali goście wnieśli do naszego ŚDS mnóstwo radości, ciepła i wdzięku Egzotyczny gość w Mozaice
Dzięki uprzejmości i zaangażowaniu Pani Marty Wróbel mieliśmy okazję przeżyć coś niezwykłego. Pierwszy dzień po świętach przywitał uczestników Oddziału numer 3 zadziwiający gość. Wąż zbożowy, należący do najpopularniejszych gadów hodowlanych. W środowisku naturalnym występuje w środkowych i południowo-wschodnich rejonach Stanów Zjednoczonych. Pani Marta przedstawiła nam wiele ciekawostek dotyczących tego wspaniałego gada.
Dziękujemy bardzo, bardzo serdecznie!!!
Pani Hania nie miała żadnego problemu żeby zaprzyjaźnić się z Długim bo tak ma na imię nasz dzisiejszy gość.
Na zdjęciu Pani Kasia. Wystarczy spojrzeć ile radości sprawiła nam Pani Marta przyjeżdżając do nas z Długim.
My w mieście — miasto w nas.
Taki obraz
Pewnie każde z miast chciałoby mieć o sobie piosenkę. Dobry wiersz, który ktoś zna i nie musi się wstydzić, że go pamięta.
Jak wiemy z piosenkami bywa bardzo różnie. Najczęściej po prostu nie za dobrze.
Do masowej wyobraźni statystycznego i niestatystycznego Polaka udało się przebić zaledwie kilku utworom.
Mamy „Sen o Warszawie” Czesława Niemena i „Warszawę” T.Love. Są też, mniej popularne ale dobre, „Miasto Kraków” zespołu Homo Twist, „Kraków” Myslovitz oraz „Ezoteryczny Poznań” zespołu Pidżama Porno. Gdzieś tam jeszcze daleko słychać Lady Pank i „Stację Warszawa”.
I piosenkę o pewnym osiedlu w Warszawie o nazwie „Chomiczówka”
Z utworów bardziej przestrzenno-topograficzno-poetyckich warto wspomnieć o kolejowo-miłosnej balladzie „O Kutno” Jeremiego Przybory. Z zwracającym uwagę słowem „wyprałoś”.
Wśród przykładów mniej udanych artystycznie prowadzi „Miłość w Zakopanem” wiadomego autora oraz „Ustrzyki” KSU.
Itp, itdItp, itd, itd
A gdzie w tym wszystkim jest Lublin?
W masowej, muzycznej wyobraźni odnajdujemy, co prawda częstochowski ale rym, „…w kinie w Lublinie…” zespołu Brathanki.
Tylko tyle?
Mistrzowska pomoc przychodzi ze strony Józefa Czechowicza.
To właśnie jego osoba zaprowadziła uczestników Klubu Samopomocy „Galeria” do ośrodka „Brama Grodzka-Teatr NN”.
Spotkanie odbyło się w ramach obchodów 121 rocznicy urodzin pisarza. Od wielu już lat brama, dosłownie „brama i jej wnętrze” przypomina o tej dacie indywidualnym i grupowym czytaniem „Poematu o mieście Lublinie” oraz wspomnieniami grupy gości, których ożywia i otwiera wspólne hasło-klucz: Lublin.
Podobnie było i tym razem.
„Poemat o mieście Lublinie” został odczytany na siedem głosów indywidualnych i jeden grupowy (z naszym skromnym udziałem).
Na chwilę wskoczyliśmy do głębokiego basenu wypełnionego słowami, wspomnieniami i wyznaniami.
Józef Czechowicz ponownie przypomniał nam o sobie jako światło- i mroczno- czuły fotograf, który naświetla papier literami, prześwietla poszczególne bramy, ulice i dachy.
A na czas spotkania otwiera w Nas szeroko okna i zapala światło księżyca.
Dziękujemy
♫♪ TAJEMNICZA HARFA ♪♫
Jedna, dwie… a może jednak dziesięć!
Uczestnicy oddziału 1 i 2 mieli ostatnio możliwość usłyszeć właśnie 10 harf, i to jednocześnie, w ramach Niedzielnego Poranku Muzycznego w Lubelskiej Filharmonii.
czteRY harFY
W pierwszej części koncertu prezentował się duet „Duo Viaggante” w osobach Aleksandra Głuch – skrzyzpce i Justyna Hebda – harfa. Panie wykonały trzy utwory, między innymi „Fantazję na skrzypce i harfę” Camille Saint-Saënsa. W drugiej części koncertu uczniowie lubelskich szkół muzycznych prezentowali się w duetach , triach a na koniec cała dziesiątka jednocześnie wykonała m.in. „Poranek” z suity Edvarda Griega.
Z niecierpliwością czekamy na następny koncert z cyklu Niedzielny Poranek Muzyczny.
Do zobaczenia w kwietniu!